Stille getuige?

Zittend in mijn kuipstoeltje en wegdwalend van de lezingen valt mijn oog op een steward. Deze jongeman loopt met grote borden op buik en rug met daarop het woord ‘stilte’ in diverse talen. Rondlopend door de zaal probeert hij de aanwezigen te wijzen op de fatsoensregel om elkaar te laten uitspreken en niet door elkaar heen te praten. Dat is niet zo eenvoudig als in een voor jou onbekende taal een lezing wordt gegeven die nogal wat tijd vraagt.
Maar wat mij het meest opvalt is dat deze jongeman niet alleen en niet in stilte de zaal doorkruist. Hij is in drukke conversatie gewikkeld met een alleraardigst meisje zodat zijn boodschap weinig geloofwaardigheid heeft.
Wat een les voor deze Assemblee, dacht ik bij mijzelf. De mensen in Sibiu kunnen niet om de vlaggen, posters en diverse kerkmensen heen omdat dit overal zichtbaar is. Maar in hoeverre is onze ‘boodschap’ ook zichtbaar uit ons gedrag. Of is het een mooie happening die zich voornamelijk afspeelt achter het zeil van de grote tent of de muren van de diverse locaties?
You should practice what you preach!