Jeugd participatie

’s Avonds waren we te gast bij een ontmoeting van jeugd-gedelegeerden. Ondanks het feit dat ik de 30 gepasseerd ben mocht ik toch binnen komen. Het was bijzonder om christen jongeren uit diverse Europese landen te ontmoeten en om iets te horen over hun geloof en inzet voor hun kerk en de eenheid met andere kerken.
Wat mij wel opviel is dat leeftijd niets zegt over de lengte van toespraken. Blijkbaar is het een menselijk probleem om kort en bondig te zijn.
Maar door deze ontmoeting ben ik opnieuw gaan nadenken over jeugd participatie. In eerste instantie ontstond er een sfeer van ‘ wij worden toch niet gehoord want wij zijn jong’ (de zielige variant) tot ‘wij zullen eens even laten horen dat wij er zijn’ (de puberale variant). Later in de avond werden er ook andere geluiden gehoord, wijsheid komt altijd met de tijd. Want ondertussen werd er nagedacht over de strategie voor participatie en de houding van jongeren en de mogelijkheden die er zijn.

Teruglopend naar een taxi, omdat wij het geloof in de bus hadden verloren, mijmerde ik wat door over jeugdparticipatie. Hoe komt het toch dat een gediscrimineerde groep de neiging heeft om anderen ook te discrimineren? En is het probleem juist niet dat een minderheid zichzelf vaak niet serieus neemt?
Waarom bestaat er zo’n behoefte om te blijven hameren op de exclusieve positie van jongeren op basis van leeftijd? Is het niet veel effectiever om gebruik te maken van de mogelijkheden die je geboden worden en jezelf zo in te zetten dat je onmisbaar bent geworden?

Ik zal voorbeelden noemen vanuit deze conferentie:
Vanochtend werd een forse bijdrage geleverd door jong volwassenen aan de viering. Een orthodoxe jongedame en anglikaanse jongeman gaven een geweldig getuigenis. Zij maakten gebruik van de geboden mogelijkheid en waren een voorbeeld voor de aanwezigen.
Ten tweede is de Assemblee is voor een groot deel mogelijk door de inzet van stewards en vrijwilligers uit diverse Europese landen. Zonder deze jong volwassenen was de Assemblee onmogelijk (bedankt allemaal). Zij zijn een voorbeeld voor de aanwezigen hoe mensen uit verschillende landen en uit verschillende kerken effectief kunnen samenwerken.
Daarom zou ik jeugdparticipatie willen typeren door drie woorden. Voor de jong volwassenen om vanuit te leven en voor de ouderen om te beseffen. Ready, Willing and Able.