Belijdenissen brengen ook verdeeldheid

Roemenië lijkt wel de plek voor internationale ontmoetingen tussen christenen. Onderweg naar Sibiu gaan mijn ogen steeds meer open voor ontmoetingen van christenen uit verschillende tradities, kerken en landen.

Daarom was ik ook verrast door de berichtgeving rondom het congres van het International Reformed Theological Institute in Cluj (Roemenië). Niet alleen in Sibiu maar ook in Cluj komen christenen bij elkaar om samen na te denken over het gemeenschappelijke geloof en onze taak in deze wereld.

Tijdens het congres in Cluj stelde dr. Dirkie Smit uit Zuid-Afrika het volgende: “Belijdenissen ontstaan vaak in conflictsituaties en brengen duidelijkheid, maar dragen ook bij tot verdeeldheid, tot het afbakenen van grenzen”.

De eerste vraag die ik aan mijzelf stelde was; hoe is dit mogelijk? Hoe kan het uitspreken van je geloof tegelijk ook verdeeldheid brengen? Waarom creëert het verwoorden van je belijdenis ook afstand?

Veel heeft te maken met de al genoemde situatie waarin belijdenissen ontstaan; conflictsituaties of de noodzaak om je geloof te verdedigen. Toch wil ik de vraag niet uit de weg gaan of er wel belijdenissen nodig zijn? Waarom moeten wij ons geloof afbakenen, positioneren ten opzichte van anderen? Stel je eens voor dat er niet meer de behoefte zou bestaan om je eigen geloofsbeleving, belijdenis te omschrijven. Dat er geen noodzaak meer is om je eigen standpunt te verwoorden. Misschien dat hierdoor de verdeeldheid wegvalt?

Deze gedachte lijkt sympathiek maar is ook weinig vruchtbaar. Juist voor je identiteitsvorming is het noodzakelijk om je positie te bepalen. Het zou jammer zijn als er geen gesprek meer mogelijk is over de veelkleurigheid van het christelijk geloof. Vanuit de wens om de diversiteit te verzwijgen kan de geloofsinhoud ook verdampen in het oprekken van geloofsstandpunten.

Volgens mij ligt er veel meer een begaanbare weg in de bewustwording dat we aan elkaar gegeven zijn. Onze God geeft ons aan elkaar om van elkaar te leren en zo meer te ontdekken van wie Hij voor ons wil zijn. Is er dan geen verschil van inzicht, belijdenis meer? Ongetwijfeld blijft die bestaan. Maar met deze verschillen gaan we samen op weg, onderweg naar het nieuwe Jeruzalem.